جانشین وزیر بهداشت با اشاره به اینکه بیش از نیمی از بیمارستان‌های دولتی کشور کمتر از ۱۰۰ تخت دارند، تأکید کرد که این مراکز از نظر اقتصادی تراز مثبت ندارند و ادامه فعالیت آن‌ها صرفه اقتصادی ندارد. او همچنین به چالش‌های مهمی چون افزایش ظرفیت دانشجویان پزشکی بدون تأمین زیرساخت، ضعف آموزش اقتصاد سلامت، و نابرابری در دسترسی به خدمات درمانی پرداخت.

نیمی از بیمارستان‌های کشور زیان‌ده‌اند

به گزارش سلامت نیوز به نقل از فارس،علی جعفریان، جانشین وزیر بهداشت و مشاور عالی این وزارتخانه، با بیان اینکه نیمی از بیمارستان‌های دولتی کشور کمتر از ۱۰۰ تخت دارند، اعلام کرد این بیمارستان‌ها تراز اقتصادی مثبتی ندارند و فعالیت آن‌ها برای دولت هزینه‌بر است. وی خاطرنشان کرد که تنها برخی از بیمارستان‌های تخصصی با بستری‌های کوتاه‌مدت، ممکن است صرفه اقتصادی داشته باشند، اما بیمارستان‌های عمومی کوچک از این قاعده مستثنی نیستند.

جعفریان افزود: «در گذشته هم شاهد احداث بیمارستان‌هایی در مناطق کم‌جمعیت بوده‌ایم که نه تنها کارآمدی نداشتند، بلکه هزینه‌های زیادی به نظام سلامت تحمیل کردند. راه‌حل افزایش دسترسی به خدمات درمانی، ساخت بیمارستان جدید در همه مناطق نیست، بلکه باید با توجه به نیاز واقعی و ساختار سطح‌بندی خدمات، تصمیم‌گیری کرد.»

او قانون تشکیل وزارت بهداشت در سال ۱۳۶۴ را یک نقطه عطف در نظام سلامت ایران توصیف کرد و گفت: «این قانون نقش مهمی در تربیت نیروی انسانی و توسعه خدمات بهداشتی و درمانی داشت و باعث شد نیاز کشور به نیروهای خارجی برطرف شود.»

جعفریان در ادامه به افزایش ظرفیت پذیرش دانشجویان در دهه‌های گذشته اشاره کرد و هشدار داد که افزایش بی‌رویه ظرفیت‌ها بدون توسعه زیرساخت‌های لازم، موجب افت کیفیت آموزشی شده است. وی گفت: «اگر ما مدیران وزارت بهداشت در مورد آسیب‌های این تصمیم‌ها صحبت کنیم، ممکن است برداشت نادرستی ایجاد شود، بنابراین انتظار داریم ساختارهای محلی هم درک صحیحی از این چالش‌ها داشته باشند.»

مشاور عالی وزیر بهداشت از بومی‌گزینی به عنوان یکی از راهکارهای افزایش دسترسی به خدمات درمانی یاد کرد و با بیان اینکه این سیاست نتایج مثبتی داشته، بر لزوم اصلاح نقاط ضعف آن تأکید کرد.

او همچنین اجرای برنامه پزشکی خانواده و نظام ارجاع را یکی از ابزارهای موثر در تحقق عدالت درمانی دانست و تصریح کرد: «در مناطقی که دسترسی به خدمات درمانی دشوار است، این برنامه‌ها می‌توانند شکاف موجود را کاهش دهند.»

جعفریان به لزوم اصلاح ساختار آموزش پزشکی نیز پرداخت و تأکید کرد: «برخی رشته‌های فوق‌تخصصی مثل جراحی قلب و توراکس باید بازنگری شوند تا با کوتاه‌تر شدن دوره‌های آموزشی و تغییر ساختار، متقاضیان بیشتری جذب شوند و خدمات تخصصی در مناطق محروم نیز توسعه یابد.»

او همچنین با انتقاد از ضعف آموزش اقتصاد سلامت در رشته‌های پزشکی، گفت: «متأسفانه دانشجویان پزشکی، داروسازی و دندانپزشکی در هیچ مقطعی آموزش مناسبی در حوزه اقتصاد سلامت نمی‌بینند، در حالی که این دانش برای نظام سلامت حیاتی است.»

جعفریان از افزایش تجویز داروهای گران‌قیمت با اثربخشی محدود انتقاد کرد و گفت: «اینکه یک پزشک بدون توجه به وضعیت بیمار و توان مالی او، دارویی با اثرگذاری تنها ۱۵ درصدی در طول سه ماه را تجویز کند، نشانه سواد بالا نیست، بلکه نشانه بی‌توجهی به شرایط محیطی است.»

وی همچنین به مشکلات معیشتی اعضای هیئت علمی و شیب مهاجرت جامعه پزشکی اشاره کرد و گفت: «اگرچه روند مهاجرت در ماه‌های اخیر کند شده، اما همچنان مهاجرت پزشکان و اساتید دانشگاه یک بحران جدی است. امیدواریم در روز استاد، اخبار امیدوارکننده‌ای برای هیئت علمی منتشر شود.»

جعفریان در پایان با اشاره به اهمیت نهادهای آموزشی مثل مراکز توسعه آموزش (EDC) افزود: «آموزش یکی از ارکان اصلی توسعه نظام سلامت است و باید با بهره‌گیری از فناوری‌های نوین مانند هوش مصنوعی و ابزارهای آموزشی جدید، کیفیت آموزش پزشکی در کشور را ارتقاء دهیم.»

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha